Ρεσιτάλ επινοητικότητας δίνει ο Δημήτρης Καλοκύρης στα κείμενα που συνθέτουν την "Ποικίλη Ιστορία", και που αποτελούν πραγματικά την Ιστορία, δηλαδή τις μεταμορφώσεις μιας ατελείωτης ποικιλίας προσώπων, γεγονότων και βιβλίων, φανταστικών και μη, που περιπλέκονται στο διηνεκές. Το έργο αυτό είναι ένα καλειδοσκόπιο μέσα στο οποίο το Σύμπαν αλλοιώνεται διαρκώς και μετατρέπεται σε μυθολογία που διατηρεί πειστικά το ύφος της πραγματικότητας. Μέθοδος (και στόχος) αυτής της αλλοίωσης είναι η παρωδία. Θερμοκρασία της η κομψότητα. Αποτέλεσμα η ευφορία που νιώθει ένα παιδί ξεφυλλίζοντας, στο όνειρό του, μια εγκυκλοπαίδεια με τρισδιάστατες φωτογραφίες.

[...] Τι μας λέει τελικά αυτό το βιβλίο; Μας λέει ότι ο κόσμος είναι ένα μυστήριο με ένα εκατομμύριο πλοκάμια: Τα πιο ετερόκλητα στοιχεία της ιστορίας του πολιτισμού διασταυρώνονται χάρη σ\' ένα ξαφνικό τρικύμισμα της επιθυμίας να συμπεριλάβεις το σύνολο της γνώσης σ\' ένα και μοναδικό βιβλίο, σαν να λέμε να συμπεριλάβεις τον κόσμο σ\' ένα βιβλίο που δεν υπάρχει: Το κείμενο του Καλοκύρη είναι ένα προσχέδιο αυτού του βιβλίου, η κωμική χειρονομία που μετατρέπει το Νόημα σε αποδελτίωση: Το Βιβλίο είναι αλληγορία του κόσμου , ο Κόσμος είναι αλληγορία του Βιβλίου.

(Ευγένιος Αρανίτσης, "Ελευθεροτυπία")